W obecnej dobie oświeconego absolutyzmu reżyserskiego zarówno badacz, jak i widz siłą rzeczy swoiście postrzegają pierwszorzędną rolę, jaka przypada w procesie twórczym” reżyserowi. „Ten film powstał za sprawą twórczego wysiłku wielu osób, choć do scallenia go doprowadziła tylko jedna” – taką formułą możrfa by opatrzyć przeważającą liczbfc współczesnych dzieł sztuki filmowej, których realizację podejmuje wieloosobowa ekipa, jednak- na miano głównego autora zasługuje tylko jeden człowiek – reżyser. Reżyseria staje się w takim ujęciu funkcją ogółu związków między poszczególnymi elemeńtami utworu filmowego. Reżyser zaś jest tym, który zafchowuje decydujący wpływ na całość konstrukcji wypowiedzi tll«owej» czyniąc ze współtworzących ją elementów jakość wyższego rządu. jJak powiada Ingmar Bergman: „Nakręcić film to zorganizować cały kosmos.